4 dagen Bagan en weer verder

We hebben weinig zin om de tempels van Bagan in de regen te bezoeken. De weervoorspelling was correct, het heeft inderdaad 2,5 dag onafgebroken geregend. Gelukkig is ons hotel Bagan residence by Amata een comfortabele plek om te relaxen en door alle foto’s filmpjes en blog teksten heen te werken. Het is ieder jaar een terugkerende vraag, vinden we een leuke plek om oud en nieuw te vieren? Bij het inchecken in ons hotel viel ons oog op een poster met aankondiging van een feestje georganiseerd door het hotel en we besluiten voor dit jaar niet verder te zoeken. Per taxi worden we naar het zuster hotel Bagan garden residence gebracht waar we werden verwelkomd met een cocktail en hapjes. Tijdens het bijbehorende buffet worden we ‘vermaakt’ met een aantal voorstellingen variërend van een tijgerdans, olifantendans, behendige voetbaldame en ranzige goochelaar (bijgestaan door zijn charmante vrouw in Mickey mouse trui en expressieloos zoontje). De acts worden tussendoor opgeluisterd door de zeer behoorlijke ‘DJ Mike’ en met een 70-80’s sessie sluiten we het jaar zowaar dansend af op bloten voeten in het gras.

Als het weer eindelijk een beetje opklaart rijden we nog een rondje langs de verschillende tempels en beklimmen we er een waarvan het uitzicht goed zou zijn bij zonsondergang. Helaas is het nog steeds bewolkt dus die zonsondergang gaat in rook op. We informeren ook nog even bij het kantoor van Balloons over Bagan voor onze ballonvaart van morgen. De weersvoorspelling is steeds iets gunstiger geworden de afgelopen dagen en we hebben nog een beetje hoop dat de vlucht doorgaat. 4:00 in de ochtend voor de vlucht nemen ze altijd het besluit. We krijgen geen telefoontje tussen 4:30 en 5:00 en worden dus volgens afspraak om 5:45 opgepikt. Het is nog steeds donker en ook bewolkt maar als we bij de startplek aankomen begint het te schemeren en zien we zowaar de lucht iets openbreken. Zou het dan toch? We krijgen de vlieg- en veiligheidsinstructies van onze piloot en voordat de ballonnen worden volgeblazen trekken alle piloten, van de in totaal 21 ballonnen, zich nog terug voor een laatste briefing. Die briefing duurt langer dan verwacht en helaas is er besloten dat er vandaag niet gevlogen wordt. Het is nog steeds niet overal helder en we kunnen niet langer wachten omdat we anders in conflict komen met de eerste vertrekkende vliegtuigen vanaf Bagan aiport. We worden teruggebracht naar ons hotel en we zijn nog wel op tijd voor het ontbijt en kunnen ons dus nog wat vol stouwen met calorieën voor de rit naar Mt Popa.

Bagan-Mount Popa

Na 3 dagen eindelijk weer verder op de fiets. Het is vandaag niet echt een lange etappe maar eindigt wel in een steile klim naar Popa mountain resort. Het is nog steeds niet helemaal onbewolkt maar om te fietsen is dat eigenlijk prima. De route is redelijk rustig en gaat door een landbouwgebied en een aantal kleine dorpjes. We hadden eerder een vreemd verhaal gehoord van een Deense toerist dat de gehele weg 30km voor Mt Popa vol zou staan met bedelaars die ‘vechten’ om het geld dat uit langsrijdend auto’s wordt gegooid. Dit komt niet helemaal overeen met onze ervaring maar zo’n 20km voor Mt Popa zien we inderdaad allemaal kleine clubjes bedelaars die daar speciaal langs de weg moeten zijn afgezet want er is verder geen dorpje of iets dergelijks in de buurt. Passerende auto’s worden inderdaad gevraagd om geld maar wij krijgen alleen de gebruikelijk Mingalaba en glimlachen toegewenst. De weg gaat inmiddels flink omhoog en 2km voor ons eindpunt gaan we van de hoofdweg af en hobbelen we steil omhoog richting Popa Mountain resort. Het was best een pittige rit maar het uitzicht vanaf de infinity pool is spectaculair en nog mooier dan op de foto’s op internet dus het was zeker de omweg waard. Vanaf het restaurant genieten we van een prachtige zonsondergang met uitzicht op het klooster van Mt Popa en gaan moe maar voldaan naar bed.

Mt Popa-Meiktila

Tijdens het ontbijt genieten we nog een keer van het uitzicht op de tempel, prachtig verlicht door de ochtendzon, en stappen we om 6:30 op de fiets voor wederom een rit van meer dan 100km naar Meiktila. De gisteren gewonnen hoogte krijgen we meteen terug in een extreem steile afdaling tot onderaan de berg met de ingang naar het 777 trappen hoger gelegen klooster. Hier is het een drukte van jewelste en inmiddels ook al weer volgebouwd met toeristenstalletjes. Aangezien we onze vorige reis hier al omhoog zijn geweest slaan we dit deze keer over. De rit daarna is redelijk vlak maar begint halverwege toch gemeen omhoog en omlaag te gaan. Aangezien we allebei nog last hebben van een opgelopen verkoudheid en aan de ‘dunne’ zijn voelen we ons niet echt fit en valt de rit ons erg zwaar. We proberen elkaar een beetje op te beuren en Carla heeft een geweldige afleiding gevonden om de zware km’s door te komen. Ze is tijdens de regenachtige dagen in Bagan weer in de ban geraakt van het spelletje Hay Day en weet nu waar de bedenker van het spel zijn inspiratie vandaan heeft!

Hier volgt haar beschrijving:

HayDay in het echt…

Je gedachten dwalen vaak af tijdens het fietsen, toch nog een beetje nadenken over werk of waar zullen we straks wat eten? Maar als je ‘es een keer goed oplet door welke omgeving je fietst valt er je meteen wat op, nou ja….als je inmiddels weer verslaafd bent aan HayDay althans😊 Het gebeurt hier gewoon live om je heen! In ieder dorpje heb je een aantal boerderijtjes die zo uit de tablet gelopen zijn: kippen scharrelen om hun kostje, varkens wroeten in de modder, koeien worden gemolken, het land wordt omgeploegd. Voor menig boerderij heb je een kraampje waar verschillende producten worden verkocht. Een groot verschil is dat de klanten niet komen aanlopen maar altijd op de scooter aanrijden en ook visvijvers hebben we nog niet kunnen ontdekken (maar dit komt vast goed als we bij het Inle Meer zijn). Misschien een idee voor de leden van Zeeuws Meisje: een real-live buurtderby in Myanmar?😂

Om 16:30 komen we uiteindelijk behoorlijk vermoeid aan bij Floral Breeze Wunzin, ons hotel voor de komende 2 dagen.

Meiktila is een aardig plaatsje en ligt aan een meer waar je volgens de Lonely Planet leuk omheen kan lopen. We bedenken ons, waar je kan lopen kan je ook fietsen dus trekken er met de fiets op uit. De ‘weg’ is niet veel slechter dan we tot nu toe hebben ervaren dus alles lijkt in orde. In de verte horen we gezellige muziek en er lijkt een soort dorpsfeest aan de gang. Middenin een grote groep mensen is een spel aan de gang. Een vijftal jongens heeft aan een enkel een ballon aan een touwtje en hinkelend op het ander been moeten ze elkaars ballon kapot zien te trappen. Onder luide aanmoedigden van ouders en kinderen gaan ze door tot er uiteindelijk een als winnaar over blijft. Als we worden gevraagd om mee te doen is het tijd om onze ‘weg’ te vervolgen 🙂 Volgens onze navigatie zou er een weg verder moeten lopen maar uiteindelijk raken we halverwege vast in een grote blubberboel en keren we glibberend en glijdend weer om. Terug bij ons hotel vragen we om een waterslang om onze fietsen en voeten blubbervrij te maken. Na een bezoekje aan de leuke markt en lokale bapao bij ‘Golden Rain Tea Center’ en afsluitend avondhapje bij ‘Lekker Corner’ gaan we morgen verder richting Kalaw. Aangezien we ons nog steeds niet fit voelen en de rit naar Kalaw de zwaarste van deze reis is (98km waarvan de laatste 30km klimmend naar 1300m), besluiten we om deze rit per taxi af te leggen.

De taxi is redelijk snel geregeld en wat goed is, is dat de taxichauffeur zijn auto komt laten zien voordat we hem definitief boeken. De eerste vorm auto is duidelijk niet passend om de 2 fietsen en ons te vervoeren. Nadat Robert een plaatje van een pick-up truck heeft laten zien komt hij niet veel later aanrijden met de perfecte auto voor het transport.

De volgende dag staat de auto met chauffeur op de afgesproken tijd klaar en rijden we naar Kalaw. In totaal doen we er met de auto 3 uur over en onderweg zijn we blij dat we besloten hebben deze route niet te fietsen. Naast de laatste 30 km klimmen zit er ook halverwege nog een aardige klim in en wordt er ook vrijwel de gehele weg aan de weg gewerkt met graafmachines wat veel stof en hobbels en bobbels oplevert. Kalaw is echt een bergdorpen met veel mogelijkheden om wandelingen vanuit te ondernemen. Het doet gezellig aan en al snel banjeren we met een take away cappuccino van Poe Poe Bakery door het plaatsje om het te verkennen.