Het spoor bijster

Er hangt een goede vibe in Kalaw, compact bergdorpje met goede en leuke restaurants, perfecte coffeeshopjes en niet in de laatste plaats een goede masageplek. Hier houden we het makkelijk 2 dagen uit! We checken in in (Dream Villa Hotel)

In de buurt zijn een aantal bezienswaardigheden, een teakhouten boeddhistische tempel, een grot met een heleboel buddha beelden en een rondtrekkende lokale markt precies op de dag dat wij er zijn, die we uiteraard allemaal gaan bezoeken. De markt wordt net als het licht wordt opgebouwd met zeiltjes in allerlei kleuren en al gauw zitten zij aan zij verschillende marktkooplui die hun spullen verkopen, van mutsen tot knoflook, illegale dvd’s en bloemen. Je kan het zo gek niet bedenken of het wordt er verkocht. Robert gaat er al vroeg uit om mooie plaatjes te schieten. Voor het avondeten hebben we een Italiaan gespot, die naar het lijkt en later blijkt zelfs ook 🍎🍏shisha’s te hebben De volgende dag staan de tempel en de  grot op het programma, buiten de grot zijn al verschillende Boeddha beelden, maar in de grot met een main en een upper cave, staan zeker wel honderden Boeddha’s in alle vormen en maten. Ze worden verlicht door lampenstrengen waar je onderdoor moet lopen (en dat in een vochtige grot, altijd spannend) of hebben rondom het hoofd een halo van knipperlichten, al met al een bonte vertoning!

Om bij de houten tempel te komen moeten we een aardig klimmetje maken, de stalletjes met souveniertje  verraden dat we er zijn, binnen in de tempel worden we uitgenodigd om rustig te gaan zitten met thee en wat snackjes. Binnen lijkt de tempel meer een voorraadschuur, dozen tot aan het plafond gestapeld, stapels dekens, potten pannen.  Voor een paar katten is dit een waar speelparadijs:-). Nog een lekker massage scoren op de terugweg want over 2 dagen vervolgen we onze reis naar Inle. Op de tweede dag in Kalaw krijgen de onze fietsen gezelschap van een 7 tal mountainbikes waaronder een Santos, wij ontmoeten echter de bereiders niet tijdens het ontbijt dus de vraag of het een groep Nederlanders gaat blijft onbeantwoord😊

Het spoor bijster…

De route naar Inle Lake is voornamelijk berg af en slechts 58 km. Robert heeft via Google Maps, Open Street Map en allerlei andere kaart- en satelliet bronnen een alternatieve route gevonden iets meer in de richting van het het meer met een mogelijk spectaculair beeld tijdens de afdaling richting Nuang Swe. Het lijkt op de kaart zo’n mooie alternatieve route dat Robert al filosofeert over een stand op de fietsbeurs in februari met alternatieve routes. Gesterkt door alle bronnen en streepjes op kaarten stappen we vol goede moed op de fiets en al snel zitten we op de alternatieve route. Bij het eerste gedeelte zijn ze bezig met wegwerkzaamheden en worden alle voorbereidingen getroffen om de weg te asfalteren. Langzaam aan wordt de weg smaller met stenen, grind en het beruchte rode zand, maar nog steeds goed begaanbaar voor een vakantiefietser. Onderweg kleine dorpjes met hier en daar ook een school waar we even stoppen om de schoolkinderen te begroeten. Zo’n 10 km op de alternatieve route ziet Robert dat we toch iets zijn afgeweken van de route en om weer terug te komen op de route besluiten we een stuk terug te rijden. Op het punt aangekomen waar we naar toe zouden moeten blijkt echter geen weg te zijn! Een aantal localen op een brommer wijzen steevast naar de weg terug naar de hoofdweg als we vragen hoe we naar Inle Meer kunnen rijden. Inmiddels is (ondanks goed 3G bereik) de route op Google map verdwenen en besluiten we weer terug te gaan naar de hoofdweg. Met een kleine D-tour van 25 km, door een overigens prachtig landschap, rijden we rond 14.00 Nuang Swe binnen en checken we in bij Maison Birmane Boutique Hotel voor een aantal dagen rond en op het Inle Meer. (PS. Na een check een aantal dagen later is de route weer zichtbaar op Google Maps – het blijft een mysterie🙃😉!)

Vlak voor sluitingstijd voor de volgende dag een ballonvlucht boven het meer geboekt. De betaling had nog de nodige voeten in de aarde, creditcard werkte niet en na meerdere pogingen maar besloten het bedrag te gaan pinnen. Voor heel even zijn we miljonair, maar moeten bijna het volledige gepinde bedrag afgeven. De pick up tijd is 5.10 bij het hotel, we kijken er naar uit!

Flink aangekleed staan we de volgende dag klaar, een warme zelfgebakken muffin en koffie staan klaar en voor onderweg nog een ontbijtboxje. Om bij de launchplek te komen moeten we eerst nog 45 minuten met de boot over het meer. De dekens en petjes zijn geen overbodige luxe en echt nodig om warm te blijven. Af en toe schijnt de schipper met een lamp in het donker voor ons om geen tegenliggers en stokken te raken die de vaarroute met ons delen. Aangekomen bij de launchplek ligt de ballon al klaar, voor ons is er midden op een voetbalveld een tafeltje neergezet waar we een bescheiden ontbijtje kunnen nuttigen. Het lijkt erop dat we de enige toeristen zijn die geboekt hebben, als contragewicht zijn 2 medewerkers uit het hotel van de piloot (Mike uit de UK) meegekomen. Lucht wordt met 2 grote ventilatoren in de ballon geblazen en al snel horen we het teken ‘aboard’, beetje gas erbij en off we go!

De ballontocht zelf is onbeschrijfelijk mooi, de uitzichten, de rust, het glijden door de wolken, wat een onvergetelijke belevenis! Daar heb je wel bijna een miljoen kyat voor over!! Tijdens de vlucht oefenen we een ‘waterlanding’ op een platform tussen 2 longtailboten en in totaal landen we daarna nog 3 x ( 2x in gewas – alhoewel je dit niet zou zeggen), dus ons ervaringsniveau met landingen is meteen😉